کد مطلب:369546
سه شنبه 26 بهمن 1395
آمار بازدید:303
نیایش سی و ششم [1]
(2) بار خدایا، این دو، دو نشانه از نشانههای تو و دو کارگزار از کارگزاران تواند، که به فرمانبرداری تو میشتابند، آنگاه که بخواهی رحمت سودمند خود را فرستی یا عقوبت و عذاب زیانبار خویش را.
(3) ای خداوند، به آن دو، باران عذاب بر ما مبار و جامه محنت و بلا بر ما مپوشان.
(4) بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و سود و برکت این ابرها را بر ما بباران و آزار و زیانشان از ما دور گردان و به آفت آن گرفتار مساز و برگ معیشت ما دچار بلا مگردان.
______________________________
[1] دعای آن حضرت است به هنگامی که به ابر و برق مینگریست یا آواز رعد میشنید.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:225
(1) ای خداوند، اگر این ابر برانگیختهای که ما را بدان عذاب کنی، یا از سر خشم و سخط فرستادهای، از خشم و سخط تو به تو پناه میآوریم و به درگاهت زاری میکنیم مگر عفوت را به ما ارزانی داری. ای خداوند، خشم و سخط خویش بر سر مشرکان بگمار و آسیاب انتقامت را بر سر ملحدان به چرخش آر.
(2) ای خداوند، باران بفرست و خشکی از زمینهای تشنه ما ببر و به رزقی که ما را ارزانی میداری وسوسه و اضطراب از دل ما بزدای و ما را از خود به دیگری مشغول مدار. ماده فضل و کرم خویش از ما همگان منقطع مفرمای، که غنی کسی است که تواش غنی گردانیده باشی و تندرست کسی است که تواش از بلا نگهداری. کس در برابر تو دفاع نتواند و کس در برابر سطوت تو پناهی نیابد. بر هر کس به هر چه خواهی حکم کنی و بر هر کس به هر چه خواهی قضا رانی.
(3) حمد باد تو را که ما را از بلا در امان داشتهای. سپاس تو را که نعم خود به ما عطا فرمودی. حمدی که حمد دیگر حمد گویان را واپس گذارد، حمدی که زمین و آسمانها را بینبارد.
(4) تویی که انعامت، نعمتهای بزرگ است. تویی که بخشایشت، بخششهای سترگ است. ستایشی اندک را پذیرندهای و سپاسی ناچیز را سپاسگوی. احسان کنندهای، نیکی رسانندهای، صاحب نعمتی، هیچ خدایی جز تو نیست و سرانجام همگان به سوی توست.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:229
(1)